Heerlijk. Het is eindelijk herfst! De mand is gevuld met hout en zodra ik thuiskom, steek ik de houtkachel aan. Uren kan ik doorbrengen met het kijken naar de vlammen en het verleggen en aanvullen van het hout. Mijmerend met een glaasje rood en de kat op het kussen naast me bekruipt me een intens gevoel van geluk. De stress van de dag verdwijnt naar de achtergrond en herinneringen, gedachten en geuren aan verwachting en tradities omarmen me.
Half november kijk ik al verlangend uit naar het Sinterklaaswonder. Onvoorwaardelijk en oprecht geloven. Wat lijkt dat lang geleden. Dat heerlijke gevoel van spanning, vreugde en grote onrust dat ieder jaar opnieuw volledig bezit nam van mij.
Met je neus plat tegen de etalageruit van de bakker, watertandend naar al dat lekkers. Marsepeinen varkentjes, sigaren, mooie stukjes fruit, zwarte pietenkopjes en gouden geldstukken van chocola. Ik zong de longen uit mijn lijf en propte mijn schoen vol met appels, wortels, tekeningen en verlanglijstjes.
Toen ik tien werd verhuisden we naar een modern huis en de open haard maakte plaats voor centrale verwarming. Maar mijn vertrouwen was oneindig en als er al enige twijfel de kop opstak, dan zong ik gewoon nog een liedje meer.
Ik kon niet wachten om te kijken wat er in mijn schoen zou liggen. Mijn schoentje stond niet alleen. Met vijf broertjes en zusjes hadden we een serieuze rij schoenen die op de zondagochtend uitpuilden van het lekkers.
Maar er kan er maar eentje de eerste zijn!
Na een nacht vol spanning, sloop ik tegen een uur of vijf de trap af om te kijken wat we hadden gekregen. Eenmaal beneden gekomen kon ik mijn ogen niet meer afhouden van het rode schoentje van mijn jongste zusje. Een prachtig steelpannetje met zalige stukjes worst en een spiegeleitje fluisterde: Eet mij , eet mij…
Iedereen was nog in diepe slaap en ik dacht: Als ik nou een heel, heel klein stukje neem, dan valt dat niemand op. Het was verrukkelijk. Nog nooit was de zachte zoete smaak van marsepein zo intens. En natuurlijk nam ik nog een stukje en nog een…Uiteindelijk besloot ik ook het spiegeleitje op te eten want zo’n half leeg pannetje zou zeker in het oog springen….
Na dat gevoel van oneindig geluk raakte ik volkomen in paniek…Wat moest ik doen? De muren kregen ogen, en een dakpan verschoof. Ik werd ongelooflijk bang. Wat had ik gedaan? Maar vooral: Wat moest ik doen?
Opeens kreeg ik een idee: Als ik uit ieder schoentje een stukje marsepein haalde en daar een worstje en een spiegeleitje van kneedde, zou niemand wat merken. De marsepein plakte onder mijn warme handen en het eitje had niet dat mooie knapperige bruine randje. Maar het pannetje was in elk geval weer vol!
Doodmoe kroop ik terug in bed. De volgende ochtend hoorde ik mijn broertjes en zusjes alweer luidkeels zingen: Dank u wel Sinterklaas. Dank u wel pieterbaas…
Tradities: Ze brengen de diepste gevoelens en de mooiste herinneringen naar boven!
Het succes van Business 3.0 tv en eerder Land van Limburg TV is dat we het verhaal achter de ondernemer laten zien en tegelijkertijd de commerciële boodschap naadloos in het verhaal verwerken.
UITZENDING GEMIST? Dat hoeft dus niet meer. Bij Land van Limburg en Business 3.0 tv staan alle uitzendingen direct online
Alle programma’s kunt u terug zien op het YouTubekanaal van Business 3.0 tv, het YouTubekanaal van Land van Limburg
of op de portalwebsite Business 3.0 tv
